Μπαίνω μετά απο καιρό και βλέπω το μετρητή επισκεπτών να έχει εκτιναχτεί. Κάπου στις εννιά χιλιάδες λέει.. Δεν ξέρω πως να νιώσω, μάλλον εκτεθειμένη.. Τόσα άτομα να διάβασαν τις σκέψεις μου? Κάπου μέσα μου εύχομαι να έχει πρόβλημα ο μετρητής απλά..
Κατα τα άλλα η ζωή μου είναι ήρεμη, κυλάει ήσυχα. Πέρασε και ο Μάρτιος, πέρασε και ο χρόνος αυτός απο τότε.. Και είμαστε τόσο διαφορετικοί, αλλά είναι καλό, πολύ καλό.
Ένα πράγμα όμως που φοβάμαι και τρέμω είναι μη ποτέ με βαρεθείς.. Μη ξυπνήσεις κάποια μέρα και δε θες να με δεις, δε σου κάνει αίσθηση, απλά βαρεθείς.. Διώχνω τις σκέψεις αυτές και μόνο σκέφτομαι οτι μ' αγαπάς, το ξέρω και το νιώθω ακόμα και όταν με στεναχωρείς καμιά φορά.. Όσο και αν μου φαίνεται δύσκολο να καταλάβω γιατί το κάνεις, σε σένα έχει νόημα. Και απλά διαλέγω να μη το σκέφτομαι και να κρατάω τις καλές μας στιγμές..
Εσύ άραγε νιώθεις οτι σ' αγαπάω και γω?
