Νύχτες που καίνε..

Μία τέτοια και σήμερα... Μετά απο μια έξοδο, δύο μπύρες και μπόλικα τσιγάρα, σπίτι..
Τι να περιμένω πάλι σήμερα? Δεν μπορώ να κρυφτώ, δεν μπορώ να σταματήσω.. Εσένα σκέφτομαι που είσαι μακριά, και γω εδώ είμαι μόνη μου, γυρνάω μόνη μου σπίτι, μόνη μου περπατάω στο δρόμο και όταν κοντοστέκομαι στη ησυχία, ακούω μόνο τη καρδιά μου που χτυπάει, και δεν θα ήθελα να ακούω μόνο τη δική μου, αλλά και τη δική σου, ίσως ενώ κοιμάσαι..

Να ακούσω πως κοιμάσαι, και να προσπαθήσω να καταλάβω τι ονειρεύεσαι και που ταξιδεύεις...
Δεν θέλω να σε βλέπω μόνο στα όνειρα μου ή να σου μιλάω στο τηλέφωνο.. Είμαι ικανή για σένα να κάνω οτιδήποτε τρελό, αλλά θέλω εσένα δίπλα μου...

Να σε κοιτάω μπορώ για ώρες, χωρίς να σου μιλάω.. Να κοιτάω το πρόσωπο σου, τα μάτια σου, το στόμα σου, όποια γωνία του προσώπου σου υπάρχει..
Τα θέλω δικά μου..

Είναι έρωτας? Δεν μπορώ να βρω απάντηση στα σκοτάδια που σε ψάχνω...