Είναι ένα συγκεκριμένο σημείο, που απο εκεί και πέρα ξέρεις πως τίποτα δεν είναι το ίδιο. Όλα γύρω σου αλλάζουν και μοιάζουν πιο όμορφα, με περισσότερα χρώματα, έχουν περισσότερο νόημα. Και όλα αυτά, υπάρχουν όταν είσαι και εσύ μέσα σε αυτά τα όλα. Γιατί πλέον, τα πράγματα έχουν αρχίσει να παίρνουν τη μορφή σου και να σε βλέπω παντού γύρω μου, να σε αναζητώ στα σκοτάδια τα βράδια που δε σε έχω, ενώ σκέφτομαι όσα βράδια σε είχα..
Γιατί όπως μου είπες σήμερα, ποτέ δεν υπήρξε μέρα που να σε βαρεθώ.. Και σου είπα πως υπάρχουν μέρες που δε χορταίνω. Αλήθεια δε χορταίνω απλά, να είμαι μαζί σου. Να σε ακούω, ή να σε βλέπω, ή να σε νιώθω γενικά.
Δεν ξέρω εάν υπάρχει και άλλο τέτοιο σημείο μετά απο αυτό που να με κάνει να νιώθω πιο πολλά. Εάν υπάρχει εγώ είμαι εδώ για να το ανακαλύψω. Μαζί σου.
1 σχόλιο:
ελπιζω να τα πιστευετε αυτα γιατι και εγω τα εχω ακουσει και εχω γινει τωρα οπως στο αβαταρ...
Δημοσίευση σχολίου