Όταν τολμάς τι γίνεται? Κάνεις την υπέρβαση, και η καρδιά σου χτυπά δυνατά, και περιμένεις μια απάντηση, αλλά παίρνεις σιωπή.. Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται να σε δουν στα μάτια. Και επίσης φοβούνται να πουν κάτι ωραίο, να σου πουν λόγια ωραία. Σκατά, τι άλλο να κάνω πια? Λένε να τολμάμε, και ας καούμε, αλλά δεν βλέπω κανείς να θέλει να καεί..
Κανείς για συντροφιά μες στη φωτιά?
3 σχόλια:
Eγώ!Η τόλμη είναι θάρρος και αν δεν τολμάς μένεις στάσιμος!
Με τόλμη και αντικρίζοντας στα "μάτια" τα προβλήματα μπορείς να γίνεις καλύτερος σαν άνθρωπος..
Καλή αρχή!
Δύσκολο πράγμα η τόλμη.Κι όταν τολμάς βρίσκονται κάποιοι(αρκετοι) που έρχονται τρέχοντας να σου αποδείξουν ότι δεν έχει νόημα να είσαι τολμηρός...ασε ασε
πικρές καλοκαιρινές εμπειρίες
Πέρισυ στη μέση ενός θεατρικού μαθήματος το κατάλαβα αυτό,ότι μου λείπει το θάρρος και μάλιστα σε πάρα πολλές πλευρές της ζωής μου.Κι αποφάσισα ν'αλλάξω σιγά σιγά.Προσπαθώ αλλά έρχονται πολλόι καλοθελητές και με πεισουν πως δεν οφελεί!
Θα συνεχίσω
Υ.Γ=ευχαριστώ για το σχόλιο
...ειναι περίεργο τι θυμάται κανείς από τα παιδικά του χρόνια.Θα 'μουν 4-5 χρονών όταν έμαθα να κάνω κόμπους,και η χαρά μου(λογικό για την ηληκία μου)ήταν μεγάλη.
Ετρεξα να το πω στα αδέρφια μου και όπως ήταν λογικό τους άφησε αδιάφορους.Ήθελα να μοιραστώ την χαρά μου και φώναξα στην μάνα μου
"....μαμά κάνω κόμπους."
"Μπράβο παιδί μου.." είπε και συνέχισε την δουλειά της.
Ισως ήταν η πρώτη φορά που ένοιωσα τόσο μόνος αλλά κατάλαβα πως αυτό που για μένα ήταν τόσο συμαντικό για όλους τους άλλους ήταν κάτι συνηθησμένο.
Οι άνθρωποι δεν θα καταλάβουν ποτέ τι είναι αυτό που σε καίει κάθε στιγμή,όπως αντίστοιχα δεν θα καταλάβεις και 'συ για αυτούς.
Αν είναι να καείς τολμόντας,κάντο μόνο και μόνο για να νοιώσεις την φλόγα στό κορμί σου.
Μην περιμένεις απάντηση.
Δημοσίευση σχολίου