Συχνά με πιάνει ένας φόβος, και δεν με αφήνει εύκολα, αλλά με απασχολεί για μέρες. Φοβάμαι, φοβάμαι μην περάσει ο καιρός και τα χρόνια και γω δεν έχω προλάβει να κάνω αυτά που θέλω. Φοβάμαι οτι θα σταματήσω να σκέφτομαι, θα σταματήσω να ακούω μουσική, να τραβάω φωτογραφίες, να έχω όνειρα για τα οποία χρειάζομαι άλλες 3 ζωές για να πραγματοποίησω! Γιατί οι άνθρωποι μεγαλώνουν, και δεν τους νοιάζει, θέλουν απλά ένα ταβάνι πάνω απο το κεφάλι τους, και βολεύονται..
Θέλω να υποσχεθώ στον εαυτό μου οτι δεν θα γίνω έτσι.
Αλλά φοβάμαι.
ΥΓ: Ζήστε μια περιπέτεια, και ας καείτε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου