Ένστικτα..

Ποιό είναι αυτό το ένστικτο του ανθρώπου που, όταν βρίσκεται ένα βήμα πριν την απόλυτη ευτυχία, τον κάνει και φοβάται, τρέμει και τα παρατάει όλα, με τίμημα την απώλεια?
Είναι το ένστικτο της άμυνας? Αλλά να αμυνθεί απέναντι σε τι? Είναι το ένστικτο της αυτοπροστασίας? Γιατί στον έρωτα και στην αγάπη είμαστε εκτεθειμένοι, και τα πυρά είναι συνεχή.. Αλλά δεν νιώθουμε τότε, νιώθουμε μετα. Μετά που ο έρωτας γίνεται πόνος, τότε τα καταλαβαίνουμε όλα..


Αλλά, όσο υπάρχεί έρωτας, γιατί να μην το ζουν οι άνθρωποι? Φοβούνται να δοθούν, φοβούνται να νιώσουν, φοβούνται να πονέσουν... Αλλά η ζωή, είναι μικρή, έστω σύμφωνα με τα κλισέ.. Και οι τρέλες, τα ριψοκίνδυνα πράγματα επιβάλλονται.. Έστω και αν ριψοκίνδυνο για κάποιον σημαίνει να πάρει ένα λεωφορείο, να πάει να βρει την αγάπη του..