Δε μπορώ να είμαι συνέχεια μαζί σου, το ξέρω, δε γίνεται, απο όλες τις απόψεις. Αλλά, είσαι συνέχεια μέσα στο μυαλό μου.
Υπάρχεις εκεί, όλο σου το είναι βρίσκεται εκεί. Η δική μου αγάπη, δεν εκφράζεται με λόγια, έτσι εκφράζω τον έρωτα, αλλά όχι την αγάπη. Η αγάπη είναι νοιάξιμο. Που είσαι? Τι κάνεις? Είσαι καλά? Έφαγες? Κρυώνεις? Αν κρυώνεις μωρό μου ντύσου καλύτερα, αν δε νιώθεις καλά, εγώ είμαι εδώ να σε κρατάω αγκαλιά..
Και όλα αυτά δεν είναι έλεγχος, ούτε εμμόνες. Είναι οτι θέλω να σε προσέχω, να σε νοιάζομαι, να διώχνω τις κακές σκέψεις όσο πιο μακριά γίνεται..
Και πάνω απο όλα, θέλω το 8 να γίνει 9, 10, 11, 12.... και όσο πάρει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου